CHRZEST W NASZEJ PARAFII

 

ZASADY  CHRZTU  DZIECI

1. Chrzest dziecka odbywa się w kościele parafialnym (filialnym) stałego miejsca zamieszkania rodziców (nie ma znaczenia miejsce zameldowania).

2. Chrzest zgłaszają osobiście rodzice dziecka w kancelarii parafialnej nie później niż miesiąc przed planowanym terminem.

 

3. W kancelarii należy przedłożyć:

  • akt urodzenia dziecka z USC,
  • metrykę ślubu kościelnego zawartego w innej parafii,
  • jeżeli dziecko jest zamieszkałe w innej parafii rodzice dostarczają stosowną zgodę przeniesienia chrztu z parafii zamieszkania dziecka,
  • dokładne dane personalne chrzestnych (datę ich urodzenia i dokładny adres zamieszkania) oraz zaświadczenie z ich parafii o tym, że mogą być rodzicami chrzestnymi.

4. Chrzty odbywają się w II i IV niedzielę miesiąca podczas Mszy św. o godzinie 11:30.
W nadzwyczajnych przypadkach - w uzgodnionym terminie.
(katecheza – piątek przed Niedzielą chrztu o godz. 19.00 w salce przy kancelarii)


W razie niebezpieczeństwa śmierci chrztu może dokonać każdy, w następujący sposób:
polewając główkę dziecka wodą wypowiada się imię dziecka np. "Franciszku" oraz formułę "ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego",.

5. Kto może pełnić funkcje rodziców chrzestnych?

  • ukończony 16 rok życia,
  • przyjęty sakrament bierzmowania,
  • katolicy, którzy żyją zgodnie z wszystkimi przykazaniami Bożymi i nauką Pana Jezusa,
  • uczestniczą w niedziele i święta we Mszy św. i systematycznie przystępują do spowiedzi i Komunii św.

6. Nie mogą być chrzestnymi:

  • żyjący w małżeństwie bez ślubu kościelnego,
  • młodzież, która nie uczęszcza na katechezę,
  • kto nie przyjął sakramentu bierzmowania,
  • obojętni religijnie,
  • prowadzący gorszący tryb życia.

7. Przed chrztem rodzice i chrzestni powinni uczestniczyć w specjalnej nauce i przystąpić do sakramentu pokuty, a w dniu chrztu do Komunii św.

8. Przy chrzcie św. asystują zarówno rodzice, jak i chrzestni.

9. Do chrztu św. przychodzimy punktualnie, 10 minut przed wyznaczoną godziną.

10. Gdyby chrzest św. miał być z różnych przyczyn przełożony na inny termin, należy o tym poinformować w kancelarii.

 

 

DOKUMENTY

 

1. Dziecko do sakramentu chrztu zgłasza tylko rodzic, rodzice lub prawni opiekunowie 2. Przedstawia się w kancelarii parafialnej akt urodzenia dziecka 3. Dane Rodziców chrzestnych (wymagania podane powyżej) 4. Chrzestni przedstawiają przed chrztem zaświadczenia ze swych parafii zamieszkania o dopuszczeniu do tej godności 5. Rodzice i Chrzestni przystępują do sakramentu pokuty

Sakrament chrztu

 

Ewangelia według św. Mateusza kończy się wyraźnym poleceniem Jezusa skierowanym do uczniów: "Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego" (Mt 28, 18-19, Mk 16, 16). Ten wyraźny nakaz został podjęty przez wspólnoty pierwotnego Kościoła i jest pielęgnowany nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Udzielenie chrztu jest w nim ściśle powiązane z głoszeniem Ewangelii. Nie powinien umknąć naszej uwadze również fakt, że ten nakaz chrztu Jezus wypowiedział dopiero po swoim zmartwychwstaniu. Moc i wartość chrztu wypływa więc z dokonanego w pełni dzieła zbawienia.

Chrystus polecił swoim uczniom głosić Ewangelię i chrzcić wszystkie narody w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Sam przyjął chrzest od Jana w Jordanie, a gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany.

Sakrament chrztu jest początkiem chrześcijańskiej egzystencji i włączeniem do wspólnoty Kościoła. Jest celebrowany jako obmycie wodą, któremu towarzyszy wyznanie wiary w Boga, działającego w historii zbawienia: jako Ojciec, który nas stworzył i podjął inicjatywę, aby nas zbawić; jako Syn, który nas odkupił, głosząc Ewangelię i ofiarując się dla nas na krzyżu; jako Duch Święty, który nas uświęca i prowadzi nasze życie chrześcijańskie do jego chwalebnej pełni.

W naturalnej symbolice woda uwalnia od brudu i jest konieczna do tego, by żyć. Znak obmycia wodą oznacza pogrzebanie osoby ochrzczonej w śmierci Chrystusa, z której powstaje ona przez zmartwychwstanie z Nim jako „nowe stworzenie” do życia według Ducha Świętego.

Imię, które otrzymujemy podczas chrztu ma przypominać, że jesteśmy dzieckiem Boga i świątynią Ducha Świętego, że uczestniczymy w społeczności świętych, aby przez zachowanie życia Bożego w sobie wrócić do domu Ojca.

„Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga… Nazywamy go darem, łaską, zanurzeniem, namaszczeniem, oświeceniem, szatą niezniszczalności, obmyciem odradzającym, pieczęcią i wszystkim, co może być najcenniejsze.

  • Darem – ponieważ jest udzielany tym, którzy nic nie przynoszą;
  • łaską – ponieważ jest dawany nawet tym, którzy zawinili;
  • zanurzeniem – ponieważ grzech zostaje pogrzebany w wodzie;
  • namaszczeniem – ponieważ jest święty i królewski (a królów się namaszczało);
  • oświeceniem – ponieważ jest jaśniejącym światłem;
  • szatą – ponieważ zakrywa nasz wstyd;
  • obmyciem – ponieważ oczyszcza;
  • pieczęcią – ponieważ strzeże nas i jest znakiem panowania Boga”

Znaki liturgiczne Chrztu Świętego

 

Rytuał sakramentu chrztu składa się z czterech części: Obrzędu Przyjęcia Dzieci, Liturgii Słowa Bożego, Liturgii Sakramentu, Obrzędów Wyjaśniających i Zakończenia Obrzędu. Znakami charakterystycznymi dla liturgii chrzcielnej są: pytanie o imię, naznaczenie krzyżem, egzorcyzm, poświęcenie wody, wyrzeczenie się zła i wyznanie wiary, chrzest, namaszczenie krzyżmem św., włożenie białej szaty i wręczenie zapalonej świecy. Zapytanie rodziców o imię dziecka rozpoczyna Obrzęd Przyjęcia. Posługiwanie się imieniem przyszłego chrześcijanina świadczy o wielkiej miłości, z jaką przyjmuje go Kościół oraz o wielkiej jego godności: w formule chrzcielnej to imię pojawia się obok imienia Trójcy Świętej. Naznaczenie znakiem krzyża przez kapłana i rodziców oznacza definitywne włączenie do wspólnoty chrześcijańskiej i kończy pierwszą część liturgii. Liturgia Słowa Bożego przebiega podobnie, jak w czasie Mszy świętej, jedynie na zakończenie pojawia się nowy element - modlitwa egzorcyzmu połączona z położeniem ręki kapłana na dziecku. Rytuał zawiera dwie formuły tej modlitwy. Jedna przypomina o grzechu pierworodnym, od którego dziecko jest uwalniane przez chrzest. Druga - zawiera prośbę o uwolnienie od przyszłych niebezpieczeństw duchowych. Liturgię Sakramentu rozpoczyna poświęcenie wody. Od początku chrześcijanie byli świadomi, że wody chrztu obdarzają ich nowym życiem. Aby to podkreślić, w dawnych babtysteriach płynęła woda bieżąca. Obecnie tę samą prawdę podkreśla każdorazowe błogosławienie wody chrzcielnej. Warto wsłuchać się w tekst dziękczynnej modlitwy, jaką kapłan przy tej okazji wygłasza. Ukazuje ona wielką rolę, jaką znak wody odegrał w historii zbawienia. Wyrzeczenie się zła i wyznanie wiary, składane przez rodziców i chrzestnych, a obecne już od drugiego wieku w rycie chrzcielnym, jest związane z problematycznym dla niektórych wyjaśnieniem praktyki chrztu niemowląt. Zwyczaj ten poświadcza tradycja sięgająca II w. Przeciwko niemu wytacza się argument, że należy poczekać, aż dzieci dorosną i same dokonają wyboru. We wprowadzeniu, które wygłasza kapłan przed aktem wyrzeczenia się zła i wyznania wiary, zostało wyraźnie zaznaczone, że rodzice wyznają wiarę w swoim (a nie dziecka) imieniu; jest to wiara, w której ich dziecko ma być ochrzczone. Bowiem rodzice, poznając życie Boże jako najwyższe dobro, pragną przekazać je swoim dzieciom. Następnie kapłan dokonuje właściwego znaku chrztu. Jak wiadomo stanowi go trzykrotne zanurzenie w wodzie lub polanie nią głowy i wypowiedzenie słów: „N., ja ciebie chrzczę, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Niezmierna jest głębia tego znaku, który streszcza w sobie całe życie chrześcijanina. Najbardziej dosłowna, a zarazem najbardziej tajemnicza jego interpretacja tłumaczy chrzest jako śmierć dla grzechu i zmartwychwstanie do nowego życia, które polega na zanurzeniu w życie Trójcy Świętej. Następują teraz trzy Obrzędy Wyjaśniające. Za pomocą symboli ukazują one, kim stało się nowoochrzczone dziecko. Namaszczenie krzyżmem św. oznacza jego udział w urzędzie i godności Chrystusa Kapłana, Króla i Proroka. Zapowiada także przyszły Sakrament Bierzmowania. Biała szata unaocznia przyobleczenie się w Chrystusa, bowiem dziecko od tej chwili zostało włączone w tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Zbawiciela. Warto zwrócić uwagę, że szatę z oczywistych powodów zakładają dziecku najbliżsi.
Komentarz celebransa przypomina im, że tak samo w przyszłości mają słowem i przykładem pomagać mu „zachować godność dziecka Bożego”. Wręczenie zapalonej od paschału świecy oznacza, że nowoochrzczony stał się dzieckiem światłości i podtrzymując w swoim życiu to światło, ma być gotowym na przyjście Pana, gdy tajemnica Sakramentu Chrztu Świętego zostanie w pełni wyjaśniona.

TREŚĆ KATECHEZY CHRZCIELNEJ DLA RODZICÓW I CHRZESTNYCH PRZED PRZYJĘCIEM CHRZTU DZIECKA

 

1. Chrzest: sakramentem wtajemniczenia chrześcijańskiego.

2. Ustanowienie sakramentu: “Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19-20).

3. Chrzest jest konieczny do zbawienia: “Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony” (Mk 16, 16).

4. Szafarz sakramentu chrztu (zwyczajny, nadzwyczajny).

5. Materia i forma sakramentu chrztu (woda naturalna, sakramentalne słowa: “N… ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, intencja szafarza).

6. Skutki sakramentu chrztu:

• włączenie ochrzczonego w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa,
• zgładzenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów przed chrztem popełnionych i kar za grzechy,
• otrzymanie życia Bożego czyli łaski uświęcającej i prawa do łask uczynkowych,
• otrzymanie darów Ducha Świętego i zdolności do ich wykorzystania,
• otrzymanie łaski cnót Boskich: wiary, nadziei i miłości,
• wprowadzenie do wspólnoty Kościoła,
• wyciśnięcie na duszy niezatartego znamienia dziecka Bożego, które daje prawo do uczestnictwa w chrześcijańskim kulcie religijnym.

7. Symbole w sakramencie chrztu (woda, krzyżmo, biała szata, paschał, światło – świeca chrzcielna).

8. Przebieg liturgii sakramentu chrztu:

• obrzęd przyjęcia dziecka (pytanie o imię, naznaczenie krzyża na czole dziecka),
• liturgia Słowa Bożego,
• modlitwa powszechna,
• litania do wszystkich Świętych,
• modlitwa z egzorcyzmem i włożenie ręki,
• poświęcenie wody,
• wyrzeczenie się zła i wyznanie wiary,
• chrzest właściwy,
• namaszczenie krzyżmem świętym,
• włożenie białej szaty,
• wręczenie zapalonej świecy,
• błogosławieństwo.

9. Rola rodziców chrzestnych.

10. Imię, święty patron.

11. Adnotacja chrztu w parafialnej księdze chrztów.

12. Przygotowanie duchowe rodziców i chrzestnych (spowiedź i Komunia święta ofiarowana w intencji dziecka).

13. Przyjęcie w domu (bezalkoholowe).

 

Więcej o sakramencie chrztu:

- Katechizm Kościoła Katolickiego (1210-1284);

- Prawo kanoniczne (849-878);



- Synody diecezjalne n.t chrztu:

- Synod Archidieceji Szczecińsko-Kamieńskiej

 

-Synod Diecezji Przemyskiej

Statut 306.

Duszpasterze powinni często przypominać o znaczeniu sakramentu chrztu, który jest konieczny do zbawienia, przez który człowiek uwolniony od grzechów otrzymuje godność dziecka Bożego, upodabnia się do Chrystusa i zostaje włączony do Kościoła.

Statut 307.

§ 1. Synod poleca, aby udzielanie chrztu miało miejsce podczas Mszy świętej by cała wspólnota mogła brać udział w tym obrzędzie i aby ukazać związek chrztu i Eucharystii.
§ 2. Należy dołożyć starań, by po odpowiednim przygotowaniu, udzielanie chrztu odbywało się z należytą godnością. Szafarz chrztu powinien dokonać obrzędu uroczyście i pobożnie. Poza niebezpieczeństwem śmierci, należy odprawić pełny obrzęd sakramentu, bez względu na ilość przyjmujących chrzest.

Statut 308.

§ 1. Chrztu udziela się zasadniczo w niedzielę, ponieważ Kościół obchodzi wtedy Misterium Paschalne. W razie konieczności można go też udzielać w innym czasie.
§ 2. Chrzest dorosłych odbywa się zasadniczo w Wigilię Paschalną, ale gdy zachodzi potrzeba można go udzielić także w innym czasie.
§ 3. Obrzędy chrztu mają charakter paschalny i dlatego przy każdorazowym ich sprawowaniu zapala się paschał.

Statut 309.

§ 1. Na rodziców chrzestnych należy wybierać osoby, które ukończyły 16 lat, przyjęły już sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, prowadzą życie zgodne z wiarą i prawo nie zabrania im pełnienia zadań chrzestnego.
§ 2. Kandydaci na chrzestnych, pochodzący z innych parafii, winni przedstawić stosowne zaświadczenie od własnego proboszcza o zdolności do tej funkcji.

Statut 310.

Zaleca się, aby rodzice, chrzestni czy inni bliscy przyjmujących chrzest spełniali niektóre funkcje liturgiczne, jak: czytania, śpiew międzylekcyjny, wezwania modlitwy wiernych, przyniesienie darów ofiarnych.

Statut 311.

§ 1. Rodzice, o ile nie mają przeszkód, oraz chrzestni, powinni w czasie obrzędu chrztu przystąpić do stołu Pańskiego.
§ 2. Duszpasterze powinni zachęcać, aby także rodzina i krewni kandydata do chrztu przystąpili do sakramentu pokuty i Komunii świętej.

Statut 312.

Rodzice dziecka i chrzestni winni być odpowiednio przygotowani do uczestniczenia w sakramencie chrztu. W tym celu:
1. duszpasterze powinni organizować spotkania z rodzicami oczekującymi dziecka celem pouczenia ich o godności rodzicielstwa i znaczeniu chrztu dla życia chrześcijańskiego.
2. rodzice i chrzestni powinni uczestniczyć przynajmniej w dwóch katechezach chrzcielnych prowadzonych w parafii chrztu lub zamieszkania chrzestnych.

Statut 313.

Fakt chrztu, obejmujący dane określone przepisami kan. 877 KPK, winien być dokładnie i niezwłocznie odnotowany w parafialnej księdze ochrzczonych, a jej kopię należy co pięć lat przekazywać do Archiwum Archidiecezjalnego w Przemyślu.

Statut 314.

Zmiany wpisów w księdze ochrzczonych, obejmujące nazwisko i imię ochrzczonego, wzmiankę o szafarzu, rodzicach chrzestnych oraz świadkach, jak również miejsce i datę udzielonego chrztu oraz miejsce i datę urodzenia, dokonuje się po uzyskaniu pisemnej zgody ordynariusza miejsca.

Statut 315.

Duszpasterze winni zachęcać rodziców, aby przynajmniej jedno z imion nadawanych dziecku figurowało w wykazie świętych i błogosławionych.

Statut 316.

§ 1. Zachęca się duszpasterzy do uroczystego obchodzenia w parafii pierwszej rocznicy chrztu dziecka połączonej ze specjalnym błogosławieństwem i katechezą dla rodziców.
§ 2. Zaleca się wiernym obchodzenie kolejnych rocznic chrztu, w związku z dniem imienin. Szczególnym darem imieninowym, cenionym przez chrześcijan, niech będzie wspólna modlitwa lub ofiarowanie Mszy świętej.

Statut 317.

§ 1. W wypadku konieczności, obejmującym w szczególności niebezpieczeństwo śmierci, chrztu może udzielić każdy człowiek mający właściwą intencję.
§ 2. Dziecko rodziców katolickich, a nawet niekatolickich, znajdujące się w niebezpieczeństwie śmierci, powinno być natychmiast ochrzczone.
§ 3. Duszpasterze, zwłaszcza proboszczowie i katecheci, powinni pouczać wiernych o prawidłowym udzielaniu chrztu.

Statut 318.

§ 1. O dopuszczeniu do chrztu dzieci z rodzin religijnie obojętnych lub zaniedbanych, decyduje miejscowy proboszcz, mając na uwadze świętość sakramentu oraz zobowiązanie do wychowania w wierze dziecka ochrzczonego.
§ 2. Warunkiem chrztu dziecka jest zadeklarowana wola (w trudniejszych przypadkach na piśmie) wychowania dziecka po katolicku, czasem niezależnie od słabości czy powikłań życiowych jego rodziców, dająca uzasadnioną nadzieję katolickiego wychowania dziecka .
§ 3. W sytuacjach, o których mowa w § 1-2 szczególna odpowiedzialność za wychowanie dziecka spoczywa na rodzicach chrzestnych.

Statut 319.

§ 1. Za dorosłych w odniesieniu do chrztu uważa się wszystkich, którzy ukończyli siedem lat życia i osiągnęli zdolność używania rozumu.
§ 2. Stosownie do kan. 863 KPK, o chrzcie dorosłych, przynajmniej tych, którzy ukończyli czternasty rok życia, powinien być powiadomiony biskup diecezjalny, ażeby, jeśli uzna to za wskazane, sam udzielił chrztu i bierzmowania.
§ 3. W przygotowaniu i udzielaniu chrztu dorosłym należy ściśle przestrzegać norm i obrzędów zawartych w księdze Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, która obowiązuje w diecezjach polskich od 14 maja 1989 roku.

 

Czynności Rodziców podczas chrztu
- przygotowują się do chrztu dziecka
- publicznie proszą o chrzest
- kreślą znak krzyża na czole dziecka
- wyrzekają się szatana
- składają wyznanie wiary
- otrzymują specjalne błogosławieństwo
- doprowadzają dziecko po chrzcie do poznania Boga (spowiedź św, I Komunia św., bierzmowanie)
- są świadkami wiary dla dziecka
- spełniają obowiązki religijne (modlitwa, Msza św., sakramenty św.)
- razem modlą się z dzieckiem i za dziecko
- wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie świąt i przygotowują się do nich
- uczą miłości bliźniego (brak kłótni w domu, sąsiedztwie, pomoc sąsiedzka, przebaczenie, uczciwość szacunek dla starszych)
- zawierzają dziecko Bogu

Obowiązki rodziców chrzestnych
- wyznaczeni przez rodziców
- przyjęli sakramenty: chrzest, eucharystia, bierzmowanie
- nie są ojcem ani matką przyjmującego chrzest
- należą do Kościoła katolickiego
- jeśli są małżonkami, to żyją w sakramentalnym małżeństwie
- wyrzekają się szatana
- wyznają wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymuje chrzest
- trzymają świecę i podają białą szatkę do chrztu
- pomagają w chrześcijańskim wychowaniu dziecka
- prowadzą autentyczne życie chrześcijańskie
- żyją wiarą, nadzieją i miłością
- modlą się za chrześniaka
- w razie nie wypełniania obowiązków chrześcijańskich przez rodziców zwracają im uwagę




Chrzest dorosłych

W przypadku osoby dorosłej, która chce przyjąć sakrament chrztu świętego konieczny jest dłuższy etap przygotowania. Jest on prowadzony w parafii. Po szczegóły należy zgłosić się do kancelarii.

 

WARTO PRZECZYTAĆ

 

Tak się zwykle rozpoczyna rozmowa w kancelarii parafialnej z rodzicami małych kandydatów do Chrztu Świętego.


Czy wiecie, o co prosicie?

Niestety, coraz częściej owe dialogi wiernych z duszpasterzami ujawniają, że świadomość tego, co kryje się za sakramentalnymi znakami tego pierwszego i zasadniczego sakramentu, jest mizerna. Oto przykład pytań, na jakie oczekiwałbym odpowiedzi:

- Dlaczego chcecie chrzcić dziecko, które przecież jeszcze niczego nie rozumie?
- Po co potrzebny jest człowiekowi chrzest - co mu daje?
- Co to jest i skąd się wziął grzech pierworodny?
- Czym jest łaska uświęcająca?
- Co kryje w sobie ten pierwszy sakrament wtajemniczenia chrześcijańskiego?
- Jakie zadania będą czekały od dnia chrztu dziecka jego rodziców i chrzestnych?
- Co to znaczy: wychować po katolicku potomstwo - na czym ma polegać ten proces?

Nie chodzi mi tutaj jedynie o egzamin intelektualny rodziców czy chrzestnych, choć dziś trudno sobie wyobrazić katolików nie znających podstaw własnej wiary. Przecież do zobowiązań płynących z tego sakramentu Kościół będzie się przez swoich księży i katechetów nieustannie odwoływał, podejmując wychowanie religijne dzieci i młodzieży. Czy jednak można podjąć się czegoś, czego się nie rozumie lub nie akceptuje? Życie pokazuje, że można - człowiek i tutaj dysponuje wolnością.


Świadectwo niekonsekwencji

Tę niekonsekwencję widać często od razu, od pierwszej rozmowy, gdy się okazuje, że:

- rodzice dziecka nie zawarli sami sakramentalnego związku małżeńskiego, choć z punktu widzenia prawnego nie mają żadnych przeszkód;
- dziecko ma już sporo miesięcy (a nawet lat), choć wiara nakazywałaby chrzcić je jak najprędzej;
- imię dziecka nie ma nic wspólnego z wezwaniami Litanii do Wszystkich Świętych, a dziwactwa rodziców w tej materii są przeogromne;
- chrzestni wybierani są na zasadzie doboru towarzyskiego, grzecznościowego, a nie pod kątem ich zdolności do wypełnienia konkretnych funkcji (pomoc w wychowaniu religijnym, czyli świadectwo własnego życia religijnego oraz - w razie potrzeby - przejęcie wszelkich trosk związanych z wychowaniem dziecka);
- udział (raczej: brak udziału) w liturgii sakramentu, co świadczy o braku żywej wiary zebranych, którzy ograniczą się do zrobienia filmu wideo, a następnie wręczenia stosownego prezentu i skorzystania z wystawnej uczty.

Konsekwencją jest samotność dziecka w formacji chrześcijańskiej, gdyż brak fundamentów, zbudowanych w Kościele domowym, jest praktycznie nie do zastąpienia czy naprawienia nawet przez najwytrawniejszych katechetów. Taki właśnie katolik z metryki bardzo łatwo przepada na różnych etapach swego życia wiary, gdyż od najmłodszych lat rozumie, że chrześcijaństwo jest jedynie pewną teorią, zwyczajem, folklorem.


Szansa

Tymczasem Chrzest dziecka, a wcześniej jego oczekiwanie i narodziny, stanowią wspaniałą okazję do odbudowania własnej przyjaźni z Bogiem! Bywa, że na konferencjach (katechezach) przedchrzcielnych i z racji Spowiedzi Świętej przed udzieleniem tego sakramentu, rodzice i chrzestni odnajdują - zagubiony czasem zaraz na początku małżeńskiego życia - szlak Bożej prawdy, a przyjęta szczerym sercem łaska dokonuje w nich cudów nawrócenia. Dlatego nikogo nie warto skreślać i osądzać, choć wymagania muszą być postawione jasno.

Droga do wiary żywej wiedzie poprzez prawdziwe nawrócenie, pokorę (czyli życie w prawdzie) i wydobycie na światło dnia swojej dobrej woli.

 


Nasz rachunek sumienia

Proponuję teraz rodzicom i chrzestnym rachunek sumienia wobec tego właśnie sakramentu, który kiedyś sami przyjęli, o który prosili dla swych dzieci i w którym wypowiedzieli gotowość pełnienia funkcji rodziców chrzestnych:

- Czy pamiętasz datę i miejsce swego Chrztu Świętego?
- Co wiesz o swoim świętym patronie i o motywach, dla których takie właśnie nadano Ci imię?
- Ile czasu minęło od dnia urodzin do dnia Chrztu Twoich dzieci?
- Jakie imiona (i dlaczego właśnie te imiona) nadałeś swoim dzieciom?
- Jaki masz chrześcijański pomysł na przyjęcie gości z okazji Chrztu Świętego - Czy wierzysz, że można to zrobić bez alkoholu?
- Czy Twoje dziecko patrząc na Twoje życie pozna, na czym praktycznie polega wiara, chrześcijaństwo, przyjaźń z Jezusem?
- Czy towarzyszysz swemu dziecku w jego wzrastaniu w wierze, w łasce u Boga i u ludzi także po uroczystości pierwszokomunijnej?
- Ilu masz chrześniaków?
- Jak wyraża się Twoja troska o tych chrześniaków?
- Czy pamiętasz o swoich chrzestnych, żyjących i zmarłych?
- Czy pamiętasz, że Chrzest wzywa Cię i powołuje do świętości?


Błogosławieństwo

Z modlitwy kończącej obrzędy Chrztu Świętego:
Bracia i siostry, polecamy was miłosierdziu i łaskawości Boga Ojca wszechmogącego, Jego Jedynego Syna i Ducha Świętego. Niech Bóg strzeże waszego życia, abyście postępując w świetle wiary, doszli do wiecznego szczęścia wiecznego, a i my razem z wami.

 

Adres

Parafia Rzymskokatolicka
pw. Wniebowzięcia NMP

ul. 3 Maja nr 17
72-300 GRYFICE

Telefon

tel. 91 384 24 13

Kancelaria parafialna

Wtorki, Środy, Piątki
w godzinach:
11.00 - 12.00 oraz 16.00 - 17.00.